“Aşkımızın sonu oldu.
Bu sebepsiz gidişin!..
Sonra da aşkımız ve sonrası meçhul oldu!..”
Kalbin bütün güzelliklerini sevginiz için açtığınızda o an bahçedeki nergis çiçeklerine benziyor. Bir bakmışız ki her şey yolunda, her şey iyi, güzel derken farkına varmadan sevgilinin kalbine girivermişsiniz. Ellerini tutup sevgi melekleri gelmiş gönül bahçesine, saçlarından bir tel alıp aşk için sevgilileri o anda büyülemiş.
Sanki bir filiz misali yeniden filizlenmiş oldu tutkulu aşk. Aşkı bir anda sevgi çiçeklerine benzettim. Mevsimleri gelip açıyor ve soluyorlardı adeta…
Aşk, sevdiğinin yanında olması, el ele tutuşup koklaşmaktı. Ya peki sonrası ne olacaktı?
Onu hiç kimse düşünmüyordu belki de hiç düşünememişti.
Aşkımız gitmiş, sevgiden uzaklaşmış ve tükenecek, halinden kimsenin anlamayacağı, yüzünden düşen bin parça gibiydi…
Aşkımız için gözyaşlarım harabeye döndü, seni sevmek için gözümden akan yaşlarımı tüketti… Yüzüne bakan o masum yüzü, sıcak ellerini okşayan o eller artık hangi mutlu aşkın ellerinde olacaktı. Kimi sıkıca saracaktı!
Sevinçler gökyüzüne ulaşmış adeta gökyüzünde parlıyorlardı. Mutluluk meçhule giden bir gemi gibi yelkenlerini etrafına saçıyordu. Gökyüzündeki gezegenler, yıldızlar, ay ve güneş hepsi birden aşka, acıya, mutluluğa, sevinç ve hüzne takılı kalmışlar.
Bazen fotoğraflara bakarız, sevgilinin karşımızda görünen diğer yüzüne bağlı bırakılan aşkına… Bazen bakarsın etrafına görünen bir şey yoktur. Şüphe duyarsın sonra da bir umut içinde çaresizce bekleyiş içinde kalırsınız… Bakarsınız bakarsınız, öylece orada kalırsınız…
Nerede kaldı? Mutlu aşk ve aşkı…
Sonra da aşkımız…
Acaba bir sevda mı takıldı gönlüme? Yoksa başka bir şey mi?..
Muhtemelen öyle bir şey…
Beklediğiniz sevgiye karşılık bulamıyorsanız aşk için sıkılıyor olabilirsiniz. Örneğin, benim hayatta kalmam için nefes almam yaşamamın gerektirdiği bir ölçü gibi, Aşk ise ölüme yakın olmalı hemen ölecek gibi…
Bir aşk için aşkımızın öncesi ve sonrası belli değildir. Belirli bir zamanı da yoktur… O halde bende yalnız kaldım.
Aşkın başlangıcı kadar sonu da muhteşem olmalı sanki bir savaş içerisindeyiz gibi… Savaşmayı bekleyen bir ordu misali…
Elimizde silahla değil de aşk kokulu bir çiçekle aşka ve sevgiye doğru hücum etmemiz gerekir.
Ben de silah yerine aşk kokulu çiçeği seçtim…
Ya sen?
Peki ya savaşı kazanan oldu mu?
Veya savaşı kim kaybetti?
Onu da aşka cevap verenlerden, aşka cevap bulamayanlardan öğrenmek gerekir.
Şunu da belirtirsek eğer,
Aşkımızın şimdiye kadar ne öncesi vardı ne de sonrası…
Aşkımız ve sonrası hiç olmadı ki zaten!..
YALÇIN SEVİM / SEVİMLİ ŞAİR