15 Temmuz gecesinde bir bacağını kaybeden gazi Vahide Şefkatlioğlu, o gece yaşadıklarını anlattı. Şefkatlioğlu, yeniden ayağa kalkacağı günü bekliyor.
İstanbul'da 15 Temmuz 2016'da FETÖ'nün darbe girişiminde eşi şehit olan, kendisi de bir bacağını kaybeden gazi Vahide Şefkatlioğlu, protez bacağına kavuşarak çocukları ve torunlarıyla geçireceği günlerin hayalini kuruyor. Üç çocuk annesi 47 yaşındaki Vahide Şefkatlioğlu, 15 Temmuz'da üzerlerinden tank geçmesi sonucu eşi şehit, kendisi de gazi oldu. Bacağına takılan protezi kullanamayan, 8 yılı hep birilerine muhtaç geçiren Şefkatlioğlu, bacağına uygun yeni bir protez yapılması amacıyla Gaziler Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde 2 aydır tedavi görüyor.
Vahide Şefkatlioğlu, 15 Temmuz günü ve sonrasında yaşadıklarını anlattı. Şefkatlioğlu, kız kardeşi darbe girişimi olduğunu söylediğinde iç savaş çıktığını düşünerek ağladığını ve hemen dışarı çıkmak istediğini söyledi. Şefkatlioğlu, o zaman 9 yaşında olan en küçük kızı ile ablasına "Siz evde kalın" diyerek, oğlu ve eşiyle dışarı çıktığını belirtti.
"O GÜNKÜ O VATAN SEVGİSİ, BAYRAK SEVGİSİ BAŞKA BİR ŞEYDİ"
Kalabalığa doğru yürümeye başladıklarını söyleyen Şefkatlioğlu, "Benim Türk askerimin bana saldıracağı 40 yıl düşünsem aklıma gelmez. 'Emniyete saldırı yapılmış' dediler o alana doğru gitmeye başladık. 15, 20 dakika geçince maşallah öyle bir akın oldu ki o gençleri görünce ben bir yandan ağlıyorum bir yandan tekbir getiriyorum. 'Allah'a binlerce şükürler olsun, Allah'ın izniyle bu vatan yıkılmaz bu kadar ülkesini seven gençler varken' diyorum. O günkü o vatan sevgisi, bayrak sevgisi başka bir şeydi. Gençlerin elindeki bayraklar, tekbir sesleri, bu kadar vatanını seven gençlerimizin olması çok gurur verici bir şeydi" dedi.
Eşinin kendisine eve gitmesini söylediğini ancak "ölmek var, dönmek yok" diyerek bunu kabul etmediğini aktaran Şefkatlioğlu, otobana doğru yürümeye başladıklarını, bariyerlerden atlayarak otobana geçtiklerini söyledi. Şefkatlioğlu, o an yaşadıklarını şöyle anlattı:
"Oradan tankın geçmesi imkansızdı. Bir insan karıncayı ezemezken bu kadar merhamet duygusunu yitirmiş insanların olması, al bayraklı üniformamı giyip de beni ezmesi ne kadar büyük acı, bunun zaten izahı bile yok. Karşınızdaki düşman olsa diyeceksin ki ben düşmana karşı savaşıyorum. Ama bu benim tankım, benim silahım ve bunlarla bizi vuruyorlar, eziyorlar. 15 dakika sonra ateş etmeye başladılar. Eşim ayağını bariyerlerin üstüne attı. Ben alttan elimi koydum. Tank o anda üstümüzden geçti. Şuurumu kaybetmedim. Bir çocuk 'ablayı kurtaralım' diye bağırmaya başladı. Kimisi 'Ambulans gelsin' diyordu. Biri de 'Ambulans gelirse kan kaybından ölebilir çünkü bacakları kopmuş' dedi ve beni bir araca bindirdiler. Acı falan da hissetmedim."
"VATAN KURTULDU MU?"
Vahide Şefkatlioğlu, 2,5 ay yoğun bakımda tedavi gördüğünü, 1 yıl da hastanede kaldığını belirterek, uyandığında ilk olarak "Vatan kurtuldu mu?" diye sorduğunu ifade etti. Sağ bacağından ise 8 ameliyat olduğunu söyleyen Şefkatlioğlu, "Bir yıl boyunca sağ bacağımı kurtarmaya çalıştılar. 6 ay elimi kullanamadım, parçalanmıştı. Dikiş tutmadığı için zımbalıydı. Doktorlar 'Senin ölüm kağıdını yazıyorduk ama mucize gibi kurtuldun' dedi. Eşimin vefatını 1,5 ay sonra öğrendim. Herkese 'Eşim nerede, nasıl, ne oldu?' diye soruyorum, yalvarıyorum, görmek istiyorum. Oğlum, 'Anne, babam şehit oldu' dedi. Ne mutlu ki şehit olmuş. Allah'tan gelen baş göz üstüne. Onun gururu çok büyük bir şey" dedi.
Artık kendi ihtiyaçlarını karşılamak istediğini belirten Vahide Şefkatlioğlu, yeniden ayağa kalkacağı günü bekliyor ve yarım kalan hayallerini gerçekleştirmek istiyor.
